Grupos

MARCOS VÁZQUEZ

 
Naceu no 1971 en Ribadavia (Ourense).
É titulado en:
CURSO LIBRE DE PERCUSION, escola superior de musica de Porto (Portugal)
GRADUATE DIPLOMA JAZZ DRUMKIT Birmingham Consrvatoire (Birminghan,UK)
PROFESOR SUPERIOR DE PERCUSIÓN, Conservatorio Superior de música de Vigo (Pontevedra)
Comezou a súa carreira tocando na banda municipal de Ribadavia e comezando os estudos no conservatorio da mesma localidade. Máis tarde seguiría estudando en Lugo, en Porto e en Vigo, pasando tamén por diferentes bandas ademais de participar na XOVE ORQUESTRA DE GALICIA, a ORQUESTRA DA COMUNIDADE DE GALICIA, a REAL FILARMÓNICA DE GALICIA e tamén na CAPELA COMPOSTELANA.
Tamén formou parte da formación de bandas tan importantes como a de CARLOS NUÑEZ, LIAM O´FLYNN,  TRASMUNDI, LAIO e MUTENROHI; pasando por bandas de pop como: OS IRMANDIÑOS; LOS CAMBIANTES, OS RESENTIDOS, LUZ DE SOMBRA, TUMA, XARONES TOM, CINNAMON GUM; bandas de metal como: PSYQUENCE e MINIM e outras bandas como: FILATRÓNICA DO DOUTOR ANCHOA, CARAMUXO, MINUSGÜAN, O SONORO MAXIN e 2us..
A súa experiencia docente levouno a impartir clases en Santiago de Compostela, Ribadavia, A Coruña, Vigo e Ourense, desmpeñando a labor de profesor de bateria e percusión.
Colaboura no proxecto barullo cum tema fresco e moi divertido coa colaboración de María, a súa compañeira, titulado”el rock del pollo” onde, aparte de tocar a bateria, tamén mostra as súas dotes como cantante…

Trut69

Trut 69 nace no Ribeiro no ano 98 da man de Andrés (guitarras e coros) David (baixo e voces) e Rubén (batería e percusións). David e Andrés siguen tocando noutro grupo (Poetas do Kaos) anque deciden desfacelo ó pouco tempo por incompatibilidade de horarios.
Despois de levar un ano pechados no local de ensaio, deciden que xa teñen material necesario para comezar a dar cocertos, chegando a dar máis de 90 en 2 anos, tocando por toda a xeografía galega. Saíndo de Galicia pasaron por Navarra, Euskadi, Badalona, Madrid, ate chegando a tocar en Pessaro (italia). Nésta xira de 3 anos tocaron con bandas tan importantes como Hamlet, Los Suaves, Avulsed, Storbais, Macaco, Xigante verde, Disphoria, Big Soul, Heredeiros da crus, Saratoga, etc.
No ano 2000 gravaron a única maqueta que teñen, este cd-maqueta chámase "Orgasmos ruidosos" e consta de 7 temas propios. Gravado e misturado no estudio "Mix-plus" en Vigo da man de Pablo Iglesias (Kabuto Jr., Lagartija Nick, etc). Con esta maqueta gañaron o concurso da Rtvg “Estudio3”, e tamén firmaron un contrato con Tiendas Tipo para vendela por todo Estado Español.
No ano 2003 dediden separarse, xuntándose de novo no 2005 para dar un derradeiro concerto en Ribadavia tocando con Skunk Df.

A finais do 2007, Andrés e David deciden xuntarse outra vez, da man do batería Arturo (Scronfil, Ánima), pero a súa andaina tamén dura pouco a causa dos diferentes traballos dos compoñentes do grupo, e éste chega ó seu fin.
No ano 2012 volve a xuntarse a formacion orixinal, coa colaboración de Arturo nas percusions, para volver a gravar "Orgasmos ruidosos" tema que aportan ao Proxecto Barullo.

Águilas de Hierro

Alá por 1985, un grupo de amigos, Jorge, Rober, Micky e Jose Carlos decidímonos xuntar para facer un grupo musical. O estilo musical foi o máis doado de decidir. Por aquel entonces (algúns con 15 anos) eramos fans de grupos como Iron Maiden, AC/DC, Judas Priest e similares. Así que decidimos facer Heavy metal. Os nosos coñecementos musicais eran nulos. Aínda que Jorge xa comezaba a tocar a guitarra e Micky tocara nalgunha rondalla tamén. Rober, o batería, pronto destacou sobre os demáis como músico, afición da que logo faría a súa profesión durante moitos anos, sendo o único que actualmente segue tocando a batería noutros grupos. Como non tiñamos cantante recurrimos nun principio a María. A nosa aventura durou os anos de instituto, 3 ou 4, logo cada un deixou o pobo para ir a estudar e aí paramos durante moitos anos. Naqueles tempos chegamos a tocar nalgunha verbena dalgunha festa, pubs, locais e "case" nun festival que se fixo en Ribadavia. Moito máis adiante xa asentados nos nosos traballos volvímonos xuntar para recordar vellos tempos e pasar algún que outro sábado en compañía dos amigos. Neste momento cantaba con nós Alberto e posteriormente Carlos. Agora despois de telo deixado totalmente de lado dende alo menos 10 anos e gracias ó proxecto barullo volvémonos xuntar peinando canas pero con moita ilusión de recordar aqueles anos tan máxicos que vivimos.

Atrajanteime

O impresionante e fantástico grupo Atrajanteime formouse en Ribadavia no ano 1986, froito das inquedanzas musicais duns amigos que chegado un momento e grazas á acción catalizadora dun músico-electricista local, cristalizaron nunha proposta musical algo estrambótica.

A cousa é que tras varias experiencias musicais dos compoñentes do grupo, que se poderían resumir en rondallas, coro da misa, actividades culturais e festivas varias, e un grupo “non nato” chamado S.O.S. Aberración (1984), unha noite de febreiro ou marzo de 1986, o Alemán (o músico-electricista mencionado anteriormente) díxonos a tres dos futuros membros de Atrajanteime algo así como ¡Hay que hacer un grupo, así que id pensando en los componetes! E isa noite consensuamos cinco dos seis compoñentes do grupo, que por suposto non se negaron ao recibir a proposta, decidimos que os ensaios serían na igrexa da Magdalena, e o Alemán, antigo batería do non menos fantástico grupo ribadaviense “Os Cisnes”, foi conseguindo instrumentos e aparatos grazas ós seus contactos e amizades.

En poucos días a cousa botou a rodar, cando xurdíu o primeiro atranco. ¡Con la iglesia hemos topado! O señor cura párroco de Ribadavia asomou unha tarde pola Magdalena para comunicarnos que non podíamos seguir facendo aquelo alí, e comezou unha pequena odisea en busca de local de ensaio que case remata cas ilusións postas no grupo. Tras un par de opcións fallidas, milagrosamente apareceu un rapaz que nos dixo “el bajo de mi casa está libre. Si quereis ensayais allí”. O asunto non foi tan directo pero tras unhas pequenas negociacións co verdadeiro propietario poidémonos establecer. E o que nos ofrecera o local pasou a formar tamén parte do grupo. Ise local posteriormente pasou a ter un uso hostelero, constituíndose alí un dos piares da noite ribadaviense dos anos posteriores como foi o disco-pub “Tubular”, e tras varios cambios de donos e nomes hoxe en día segue funcionando como pub.

Total, que nos atopamos en abril de 1986 e Atrajanteime queda definitivamente formado por:

-       Carlos Conde “Conde” na batería

-       Miguel Anxo Martínez “Tele” nos teclados

-       José Benito Gómez “Benitín” no baixo

-       Alberto Escudero “Aqui” voz principal

-       Carlos Fernández “Otis” coros e voz principal

-       José Benito Dávila “Josebenito” na guitarra

O repertorio foise conformando entre versións de cancións dos grupos que nos gustaban e producción propia. A liña a seguir polo grupo non estaba totalmente clara e definida, dubidando entre os membros si inclinarnos cara ó que entendíamos que era un grupo de rock, cun repertorio formado excusivamente polo que nos gustase, ou acercarnos ó que era unha orquesta, facendo concesións a tocar cancións que nos gustaban menos pero que nos podía abrir portas a tocar en festas. Esta decisión non se chegou a tomar de forma clara, aparecendo entre a música que se tocaba cancións que nos gustaban, que non nos gustaban, cancións propias e incluso cancións de outros grupos de Ribadavia.

E chegou o gran día. A primeira actuación. Ocorreu o día 11 de xuño de 1986 na discoteca “Carmen Viñas” (posteriormente pasaría a chamarse “La Plazuela” e hoxe en día xa non existe). O concerto encadrouse na festa de fin de curso organizada polos alumnos de C.O.U. do instituto de Ribadavia para xuntar fondos para a excursión, como era costume naqueles días. Non sabemos a qué se debeu, si á tensión, á inexperiencia, á xuventude ou ás expectativas, pero a actuación foi un desastre en prácticamente tódo-los sentidos. Foi o segundo gran atranco do grupo en canto a desánimo. Pero como xa estaba “firmado” un segundo concerto dous días despois, o 13 de xuño, nas Festas de San Antonio, que daquela se celebraban no espacio que hai diante da chamada casa sindical de Ribadavia, pois había que seguir. E voltou a suceder o milagre. Isa actuación, diante de moita mais xente, acompañando á orquesta Pirámide, e tocando co equipo de esa orquesta saíu mellor do que se podía supoñer, o que nos devolveu a moral e as ansias de seguir polo menos até o remate do verán.

E así foi. Continuaron os ensaios, os concertos. Afondamos na nosa relación ca orquesta Pirámide, fructífera para nos xa que poidemos tocar co seu instrumental en varias ocasións e accederon a gravarnos unha maqueta no seu estudio na cidade de A Coruña. Organizamos as Festas da Magdalena en Ribadavia. Pasamos anécdotas diversas, e como soe pasar, ao final chegou o final. Dous dos membros do grupo marcharían do pobo para comezar as suas carreiras universitarias, e aínda que había un propósito de continuar, esta intención foi feble e non chegou a materializarse nunca.

A derradeira actuación de Atrajanteime tivo lugar na Alameda de Ribadavia nas Festas do Portal de setembro de 1986. Ese día presentáronse dous temas novos de producción propia, tamén tocamos con material prestado, e houbo que finalizar o concerto pouco despois da metade debido a que comezou a chover. A traxectoria do grupo pecharíase ca gravación na Coruña dunha maqueta cas seis cancións orixinais que tiña o grupo no seu repertorio. Foi o día 16 de setembro de 1986 no estudio, unha vez mais, da orquesta Pirámide, e constitue o legado de Atrajanteime que quedou en nós e nos nosos amigos daqueles seis meses distintos e inesquencibles.

As cancións propias de Atrajanteime, e que aparecen na maqueta son:

-       Ribadavia “la nuit”.

Letra Carlos Conde, música José Benito Dávila

Descrebe unha noite de copas da época (anterior ó que ó ano seguinte funcionaba co lema “Ribadavia, por qué non?”).

Nárranse feitos, lugares e personaxes reais.

-       Soy el Bécquer del Ribeiro.

Letra Carlos Conde, música J. Benito Dávila

Canción adicada a un amigo do grupo

-       Eres un decadente

Letra Carlos Conde, música José Benito Dávila

Canción adicada a un amigo do grupo

-       Aviones asesinos

Letra Carlos Conde, música Miguel Ángel Gómez “Miki”

Canción do repertorio do grupo citado anteriormente chamado S.O.S. Aberración, do que saíron dous membros de Atrajanteime e un de Águilas de Hierro. Pese a que o grupo non pasou de ter duas guitarras españolas e tocar un par de veces no salón da casa dun dos compoñentes, chegou a ter un repertorio de catro ou cinco cancións propias, das cales Atrajanteime recuperou ésta.

-       No volverá

Letra Ricardo Tomé, música José Benito Dávila

Esta canción, nunha liña distinta ó resto de cancións, ten letra dun compañeiro do instituto, foi composta a principios do curso 85-86 e estreada no magosto do instituto dise curso. Nun principio Atrajanteime levouna no repertorio, fundamentalmente porque xa estaba feita e facían falta cancións, e co tempo foise deixando de tocar. Grabouse na maqueta para que quedase constancia, e como recordo tamén para o letrista.

-       Atrajanteime

Esta é unha canción que xurdíu na mais coñecida taberna de Ribadavia, O Papuxa, en fecha descoñecida (cara a finais do verán ou o outono de 1985). Tíñamos o costume de coller a guitarra “residente” do Papuxa e poñernos a improvisar cancións. Orixinalmente a canción, con base de rock’n’roll clásico, tiña unha letra, con estrofas distintas cada vez e que remataban caendo no estribillo, que era sempre o mesmo “Atrajanteime, atrajanteime”. Cando se fixo o grupo retomamos a canción mantendo únicamente o estribillo, e empregándoa para presentar ós membros do grupo cara o final das actuacións. E despois de certos debates internos, dada a sonoridade e extrañeza da palabra, “Atrajanteime” quedou tamén como nome do grupo.

Foron varias as persoas que fixeron que Atrajanteime existise e que a sua traxectoria fose a que foi, pero hai un que destaca sobre todos iles e queremos deixar constancia. Trátase de O Alemán, que foi o que nos xuntou, prestounos a sua batería e acadou que amigos seus nos prestaran teclados, amplificadores, etc, arranxou aparatos, levounos no seu coche a distintos sitios, propúxonos cancións,… en fín, case se podería dicir que sen ser do grupo, foi o membro mais importante.

Nomear ao resto sería difícil, entre outras cousas porque pasaron 25 anos e non nos acordamos. Ahí vai un intento: Olga (a muller do Alemán, por aguantalo a él e a nós), Casimiro, Manuel Lorenzo “Muito”, Arturo “Pola”, Mauso, Orquesta Pirámide e achegados, etc. E tamén pos suposto os nosos amigos que se comportaron coma fans incondicionais vivindo con nós un verán distinto, o que aínda que nos non o sabíamos, era do que se trataba.

ATRAJANTEIME!!!

Sesuales

Sesuales nace en Marzo do 2009 despois de que se fusionaran os membros de distintos grupos da comarca ribeirá debido aos seus gustos musicais. Gatilho (Álvaro en Pescando em Copacabana e Apeiron)[guitarrase e voces], Kabrax, David (ex Poetas do Kaos, Trut69 e NaturalZero)[baixo e voces], Potas, Rubén (ex-Trut69, ex Pequena Gran Filarmónica da Toscana,ex Sr. Lobo)[bateria] e Pateiro "medio-sesual" porque está cando pode (en costa azul e pachangadas varias)[saxo] forman este desternillante gurpo que mestura os maiores clásicos do panorama musical dos dous ultimos séculos, as meirandes bandas sonoras e as paranoias mais inverosímiles cun metal fresco e divertido. Para a súa participacion no proxecto barullo farán un tema inédito propio.
Despois dalgún ensaio e varios concertos decídense disolver, por falta de horarios e xuntarse de vez en cando para divertirse no local de ensaio.


Ánima

Foto: cortesía do grupo Ánima

ÁnimA nace en Ribadavia no ano 2004 da fusión de membros de varias bandas da zona. A formación, nun principio, está composta por Iván (voz), Hugo (guitarras), Chimy (baixo) e Arturo (batería). Con estes membros entran nos Estudos Muu! de Vigo, no 2005, a gravar a súa primeira maqueta, "ÁnimA", que conta coa produción de Pedro Feijoó. Despois de dar concertos por toda Galicia presentando o devandito traballo durante un ano, deciden meterse de novo no local a compoñer as cancións do q sería o seu 2º traballo. E isto lévaos a entrar de novo no estudo en 2007, a gravar "Metempsicosis". Esta vez en Mix Plus (Kannon, The Dismal, Hora Zulú, Aphonnic, Elecktra...) con Iván Vivas aos mandos. O estilo do grupo dá un xiro, dando renda solta a toda a súa imaxinación, cuns riffs moito máis agresivos e unhas letras que camiñan cara á escuridade e decadencia. Este traballo conta mesmo con colaboracións de excepción, como Vicente "Cody Mc" de Kannon e Vane (Revoltallo)._Esta vez o grupo non se dedica a percorrer só a xeografía galaica. Dá concertos en Zaragoza, Madrid..... Participa no concurso "The Battle of Bands" (Sala El Sol de Madrid) chegando a ser semifinalista e comparte cartel en distintos festivais con grupos do talle de Skunk DF, Delamarca, Aphonnic, Ofensiva, Amargor, Supa Scoopa, Redrum, Armenian, etc. A finais de 2008 entra a formar parte do recompilatorio ALFAOMEGA que recolle novas promesas musicais do panorama nacional. En 2009 a banda quédase sen batería, debido á marcha de Arturo, e decide tomar un descanso._En o 2010 volven ao local de ensaio con 2 novos membros. Paio (batería) e Jana (Teclados/programacións). Con esta nova formación deciden darlle unha volta de rosca máis ao seu estilo, achegándose a un metal con tinguiduras industriais. Os ritmos son os máis pesados e escuros compostos por ÁnimA ata a fecha._Actualmente encóntranse gravando o que será o seu terceiro traballo, esta vez autoproducido.

Scronfil

Proxecto Barullo opina:

Banda creada por xente moi nova (no seu día), anque a súa maior cualidade é a actitude que teñen aínda a día de hoxe, en cada ensaio ou concerto que dan, dando lugar a un directo demoedor.

Bio:

Scronfil nace no ano 2000 en Ribadavia. Banda de crossover "punk, rock, hardcore, industrial, metal, etc."

Ao pouco de comezar, cando só levaban 6 días de ensaios, deciden tocar en Cañiza (Pontevedra) e comezan a súa andaina tocando en festas e salas da bisbarra do Ribeiro demostrando un directo desgarrador, incendiario e dotado de grandes doses de Actitude, compartindo escenario con bandas como Storbais (Euskadi), Trut69 (Ribeiro), etc.

No verán de 2001 chegan a gravar unha maqueta no propio "local de ensaio" a cal incluía 6 temas. A súa traxectoria foi curta, pero moi intensa.

A banda estaba formada por Cesar Fernández "voces", Manuel Araujo "voces", Simón López "guitarra", Miguel Fernández "baixo", e Arturo Gulín "batería".

Tras varios concertos, Miguel deixa a banda sendo substituído por Carlos Conde para facerse cargo do baixo. Actualmente un dos seus temas máis representativos "Ser Humano", inclúese dentro do libro CD do "Proxecto Barullo", gravado nas instalacións do local de ensaio e gravación de Ribadavia en tributo a un dos seus compoñentes desaparecido nun escuro 27 de xaneiro do 2011.

A banda non descarta a volta aos escenarios...

O Tristetto

Proxecto Barullo opina:

Formado por músicos de diferentes estilos que, xuntándose, dan lugar a un grupo, cando menos, singular.

Bio:

“O Tristetto” é unha banda formada no Ribeiro que conta a día de hoxe con 9 compoñentes, que son:

Batería: Luis

Percusións: Marcos

Guitarra e voz: Raúl

Baixo:Jose benito

Trombón: Afonso

Saxo tenor: Tino

Saxo alto e teclados: Juan

Voz: Ainhoa

Voz: Belén

Dunha primeira formación orixinal de tres membros no 2008, “O Tristetto” chegou despois de varios paróns, fusións, abandonos e demais historias frecuentes nas bandas numerosas… ó 2011 coa formación actual , composta por xente do Ribeiro, Carballiño e Ourense.

En canto ó estilo musical podemos dicir a día de hoxe… que non nos preocupa excesivamente.

Emilio José

Proxecto Barullo opina:

Na actualidade, Emilio José é único participante do proxecto máis coñecido a nivel estatal. Con actuacións no Sonar e no Primavera Sound -entre outros-, e soando habitualmente en Radio3 e outras emisoras, colabora con Proxecto Barullo co tema inédito "Pi Margall". A súa maior característica persoal é a humildade e a súa grande elocuencia.

http://2010.sonar.es/es/artistes/emilio-jose_201.html

http://lafonoteca.net/grupos/emilio-jose

Bio:

Nacín no 1984 en Quins, Ourense. Aos 5 ou 6 anos un primo de Brasil tróuxome un Yamaha deses pequenos, e ese foi o meu primeiro instrumento. Logo outro primo, de Francelos (Ribadavia), ensinoume a tocar a guitarra, e nesa mesma época estiven algúns anos estudando piano no conservatorio de Ribadavia (onde o pasei moi ben e aprendín moito, pero fuxín en canto puiden porque non teño a disciplina do músico clásico). En xeral toco varios instrumentos, pero todos mal, e os meus músicos favoritos son Rahsaan Roland Kirk, Faye Wong e Purcell.

http://www.myspace.com/singstaralone

Moredich DX

Proxecto Barullo opina:
A súa traxectoria musical xa vén de longo, foi cantante no grupo local "Poetas do Kaos" aló polos primeiros anos 90. Leva varios anos facendo musica electronica con Reason. Compaxina a música coa poesía, publicou recentemente "Pequenos poemas desesperados".

Bio:

Moredich dx (Jaime Moreda Santamaría), nacín en Ribadavia no ano 1973. Entrei en contacto coa música electrónica a principios do 2000 nas “raves” londinenses e “squat partys”. Dende aquel momento sempre tiven en mente producir as miñas propias creacións musicais cousa que aconteceu varios anos despois (2005...).

Teño no meu haber multitude de cancións producidas ao longo destes anos que agora estou empezando a pulir por diferentes motivos. Saquei unha maqueta con 4 temas titulada "Reality music" completamente caseira e da cal hai moi poucas copias. Esta mesma maqueta foi publicada a través de Jamendo (aínda que hai unha canción que cambiei "intencionadamente").

Un tempo despois saquei a luz "Reality Music (a.y.)" tamén a través de Jamendo. Un disco no que se poden escoitar algunhas das miñas primeiras creacións tal e como as creei, un pouco ao estilo de certos grupos que deciden sacar as súas primeiras gravacións despois de anos "on the road" e varios discos.

Tanto "Reality Music" coma "Reality Music (a.y.)” pódense descargar gratuitamente.

Agora estou enfrascado en sacar o meu primeiro disco "profesional" en formato cd, titularáse "Reality Music The Best 1" e como o seu propio nome indica non será o último.

http://www.myspace.com/moredichdx

http://moredichdx.blogspot.com/

Ciego Asecas 

Proxecto Barullo opina:

O noso único representante de Hip-Hop na Comarca do Ribeiro. Unha xoven promesa na escea galega do Hip-hop máis underground. Actitude, ilusión e ganas de dar guerra. Participa no proxecto co tema “El mundo girando”.

Bio:
Nacín no 94 crieime en Ribadavia e medrei nas súas rúas. Descubrín o Rap sobre o 2007 grazas a un colega que me pasou temas míticos que soaban en España por esa época. Sempre tiven unha boa cultura musical: dende pequeno soaba moita música na casa, grazas a meu pai collín paixón por ter os cd's e vinilos "en man". Pouco a pouco, moito a moito funme interesando polo Hip Hop e toda a súa cultura.

Comencei a escribir as miñas cancións polo 2009. Na Coruña aforrei con amigos para comprar un micro Behringer dos máis baratos, unha mesa e un par de cables. Gravando os nosos primeiros temas encerrados nun cuarto de escasos metros cadrados.

Actualmente represento Ribadavia ao 100%.Con unha demo, un videoclip baixo o brazo e moitas ideas, estou a traballar en novos proxectos, ofrezo a miña verdade para o queira escoitala. Paz e Amor para os que mostran apoio.

Contacto:

www.facebook.com/ciegoasecas

ciegoasecas@gmail.com

Tlf: 686033745






Rheverso 

Proxecto Barullo opina:

Grupo de grunge – rock – punk, emigrantes de Venezuela con familia orixinaria da Comarca do Ribeiro. Actualmente ensaiando nun local situado no “Camiño da Cabrita”, estrada Ribadavia – Francelos. Démos con eles, porque, cada vez que pasábamos por ese camiño, escoitábamos un “ruido infernal”, e preguntábamonos qué pasaba alí. Alí o que pasaba era rock & roll en estado puro. 

Participan no proxecto co tema "Territorio Canibal".

Bio:

En Venezuela, polo ano 2000/2001 e nun ambiente post-grunge acurralado con música caribeña, entre esa típica mestura de xente + alcohol e guitarras acústicas, un grupo de persoas de intereses musicais similares deciden empezar a perder o tempo nun local de ensaio dando paso á formación de varias bandas con algún que outro integrante en común. Ao pouco tempo se establece unha boa relación de amizade con Américo, dono dunha  sala de ensaio (ademais de ser unha grande influencia para nós), e estes distintos proxectos empezan a disolverse quedando só dous definidos que ensaiarían con máis frecuencia, nun deles coincidiriamos, non por ter algún tipo de parentesco, Juan Vázquez, Javier Vázquez e Alfredo Ghinaglia. Non pasaría un ano e un par de toques para que ambas as dúas bandas se separasen.

No 2003, os tres anteriores tamén coincidiriamos, esta vez se por parentesco, na decisión de irnos a vivir a España. A mediados de ano, Juan (quen máis se afastara daquel panorama musical), despois de culminar os seus estudos universitarios, é o primeiro en marchar. Con Javier e Alfredo aínda en Venezuela, e tras máis ou menos un ano case inactivos na música, sucédense unha serie de reunións de despedida entre algúns dos integrantes daqueles anteriores proxectos, pero, empézase a traballar nun novo material facendo que, tanto Alfredo coma Javier, se formulen a idea de continualo ao reunirse en España. Javier vaise de Venezuela a finais do 2003 e Alfredo, o mesmo, na metade do 2004.

Xa en España e despois de todo o que leva consigo cambiar de país, no 2007, nós os tres, xunto con outro amigo recén chegado tamén de Venezuela, comezamos unhas cantas visitas a un local para ensaiar que se encontra en Vigo o que nos empurra definitivamente a comprar equipo propio (a Juan non lle queda máis remedio que facerse co baixo), acondicionar un lugar e propoñernos, ao igual que en épocas anteriores, a perdernos do cotián encerrados facendo música. Pero foi a metade do 2010, en certo modo axudados pola saída do grupo dese cuarto integrante (que ocupaba unha das guitarras), cando decidimos tomar en serio a nosa situación como banda dándolle un nome definitivo (primeiro Reverso, pero logo, por motivos sen importancia quedariamos como Rheverso) e empezando a traballar nesa proposta que estivemos a facer co fin de compartila aos demais, para espertar dese estado de autismo que nos caracterizou ata o momento.

Rheverso de momento é:

Juan Vázquez: Baixo e voz

Alfredo Ghinaglia: Guitarra e voz

Javier Vázquez: Batería

Contacto:

www.myspace.com/rheverso

Tlf: Alfredo: 692696119 / Javi: 678018760